«علی باب» برای اینکه بتواند ادعا و حرکت خود را با روایات اسلامی تطبیق دهد به قصد سفر به مکه راهی بوشهر می شود -که از بوشهر حرکت کند- و در این سفر فقط «محمد علی قدوس» او را همراهی می کرد.

در اینکه باب واقعا به مکه رفته یا نه و اینکه اگر رفته چه اتفاقاتی رقم خورده، بین مورخین اختلاف نظر وجود دارد.

بعد از این اتفاق «ملا صادق خراسانی» در یکی از مساجد شهر بوشهر، عبارت« اشهد ان علیا قبل نبیل باب، بقیه الله؛ شهادت می دهم که علی قبل از علی محمد باب بقیه الله است» را وارد اذان کرد و اعلام کرد که این کار را به دستور مستقیم باب انجام داد.

وقتی این خبر به گوش «حسین خان» حاکم شیراز رسید سربازانی را برای دستگیری «باب» می فرستد ، اما «باب» برای رهایی از این مخمصه از ادعای خود دست کشید و اعلام توبه کرد.و این اولین توبه «باب» بود.

با وجود اینکه منابع بهایی و بابی سعی دارند که «باب» را استوار در دعوت نشان دهند اما «نبیل زرندی» موزخ بهایی، اینگونه نقل می کند که:  «باب رو به جمعیت (که در مسجد وکیل شیراز بودند) کرد و گفت: لعنت خدا بر کسانی که مرا وکیل امام غادب بدانند، لعنت خدا بر کسانی که مرا منکر نبوت حضرت رسول بداند،لعنت خدا بر کسانی که مرا منکر انبیاء الهی بدانند، لعنت خدا بر کسانی که مرا منکر امامت امیر المومنین و سایر ائمه اطهار بدانند…»(1)

بعد از این توبه، او شش ماه در خانه پدری خود محبوس و تحت نظر بود؛ اما باز هم دست از مدعیات خود برنداشته بود  

 پی نوشت:

1-  تلخیص تاریخ زرندی،ص132

حروف حی اولین یاران علی محمد باب(بابیت قسمت سوم)

علی محمد باب در ابتدا ادعای خود را نزد ملا حسین بشرویه ای مطرح کرد. ملا حسین  یکی از شاگردان سید کاظم رشتی شیخی مذهب بود. ملا حسین تبلیغات خود را برای علی باب آغاز می کند و در مدت هفت ماه تبلیغ برای باب باعث جذب 17 نفر از دیگر شاگردان سید کاظم به باب می شود. در فرقه بابیه این هجده نفر به «حروف حی» معروف می شوند.

علی محمد باب در جاهای مختلف در توصیف حروف حی از تعابیر اغراق امیز و عجیب استفاده می کند.

یکی از نمونه هایی این توصیف ها:

«حضرت رب اعلی در کتاب بیان- در ادعای باب کتاب آسمانی بابیت و از جانب خداست- در باب ثانی از واحد خامس می فرماید: لایق است بر مقتدرتریندر بیان هجده مسجد جدا جدیدا به اسم حروف حی من یظهره الله بنا کنند که مدل باشد از برای حروف حی اول و در آنها تسبیح و تقدیس و توحید و تعظیم الهی را به جا آورند و در آنها هر قدر که  توانند ارتفاع دهند مصباح را که در آن اسراف نبوده و نیست…»

این اوصاف به قدری اغراق آمیز بود که مورد اعتراض گروهی از حروف حی و جدا شدن آنها از باب شد.

«اشراق خاوری مبلغ مشهور بهایی » نقل می کند که : از جمله حروف حی معترض به علی باب ،«ملا حسین بجستانی» است که در عراق زندگی می کرد . ملا حسین در اعتراض به توصیفات اغراق امیز بیان می کند: «از آن جهت که من از آن نفوس محسوب می شوم و به نفس خود عارف و مشاهده می نمایم که ابد قابل این اوصاف نبودم و نیستم.»