امام حسن عسکری علیه السلام و رساله کندی

یکی از فلاسفه عصر امام حسن عسکری علیه السلام به نام کندی رساله ای را می نویسد به نام «تناقض های قرآن». -این رساله را تحت تاثیر آثار ترجمه شده از فلاسفه ایرانی و یونانی نوشته می شود –
 یک روز شاگردی از شاگردان کندی به محضر امام حسن عسکری علیه السلام می رسد. امام علیه السلام به او می فرماید آیا بین شما کسی نیست جواب کندی را بدهد؟! شاگرد بیان می کند که او استاد ماست چگونه به او ایراد وارد کنیم؟!

 امام علیه السلام بیان می کنند که : من به تو چیزی را تقلین می کنم تو اورا به استادت برسان. شاگرد می پذیرد. امام علیه السلام می فرماید: وقتی به استاد رسیدی او را مورد محبت و اکرام قرار بده و بعد از انس و الفت به او بگو سوالی دارم که جز شما کسی شایستگی جواب دادن آن را ندارد و از او بپرس که : آیا ممکن است که گوینده از گفته خود معانی و مقاصدی غیر از آنچه که تو بهش رسیدی ، اراده کرده باشد؟

 مطمئنا کندی می گوید ممکن است؛ چون اون انسانی که می شنود و خوب فکر می کند. انگاه شبهه را وارد کن.

شاگرد هم طبق دستور امام عمل می کند و سوال را از استاد می پرسد و می گوید پس ممکن است گوینده قرآن معنی و مقصودی غیر از آنچه شما از آن دریافت کرده باشید،مد نظر داشته باشد؟ کندی خوب گوش داد و از شاگردش خواست سوال را دوباره تکرار کند. کندی از شاگرد می پرسد چه کسی به تو این سوال را داده چون برای تو زود است به این درک برسی.

شاگرد بعد از انکار مجبور به بیان حقیقت می شود و می گوید این سخن «ابو محمد» است. کندی می گوید: « چنين سخناني تنها زيبنده اين خاندان است.» او بعد از دریافت حقیقت و پی بردن به اشتباه خود رساله خود را آتش می زند.

منبع: برگرفته از مناقب ابن شهر آشوب

موضوعات: سیره پیشوایان, امام حسن عسکری علیه السلام
[شنبه 1399-08-03] [ 08:58:00 ب.ظ ]