اشعاری در وصف حضرت خدیجه سلام الله علیها

نیا اگر چه مثل پیمبر نداشته

قطعاً نبی مثال تو همسر نداشته

وقتی وجود پاک تو شد مهد فاطمه

یعنی کسی شبیه تو مادر نداشته

بسیار با دعای تو مؤمن شدند و بعد

تو مادرانه مادر این مؤمنین شدی

دنیا اگر چه مثل پیمبر نداشته

قطعاً نبی مثال تو همسر نداشته

وقتی وجود پاک تو شد مهد فاطمه

یعنی کسی شبیه تو مادر نداشته

بسیار با دعای تو مؤمن شدند و بعد

تو مادرانه مادر این مؤمنین شدی

بوسه پیامبر رحمت بر دستان کارگر

روزی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) از غزوه تبوک باز می گشت، سعد انصاری به استقبال آن حضرت شتافت و با پیامبر (صلی الله علیه و آله) دست داد.
حضرت فرمود: چه باعث شده که دست هایت این گونه سفت و پینه بسته باشد؟ جواب داد: با بیل برای کسب نفقه خانواده ام کار می کنم.
حضرت دست وی را بوسید و فرمود: این دست هرگز آتش جهنّم را حسّ نمی کند.

 منبع: تاریخ بغداد، ج۷، ص ۳۴۲

«مولود با برکت»

فرقه واقفیه برای انکار امامت امام رضا علیه السلام دست به اتهام به امام زدند. اتهامی که به امام وارد کردند عقیم بودن حضرت بود.در یکی از این اعتراض ها و اتهام ها ،اعتراض «حسین بن قیاما واسطی» به امام بود . «ابن قیاما» که از سران واقفیه بوده است، طی نامه ای امام رضا علیه السلام نوشت: چگونه ممکن است امام باشی، در صورتی که فرزند نداری! حضرت در پاسخ نوشت: «از کجا می دانی که من دارای فرزندی نخواهم بود؟» در ادامه فرمود: «وَاللّه ِ لا تَمْضی الایّامُ وَاللَّیالی حَتّی یَرْزُقَنِیَ اللّه ُ وَلَدا ذَکَرا یَفْرُقُ بِهِ بَیْنَ الْحَقِّ وَالْباطِلِ ؛ به خدا سوگند! بیش از چند روز و شب نمی گذرد که خداوند فرزند پسری روزی من می گرداند که به وسیله او بین حق و باطل جدایی می افتد.» به این جهت، امام رضا علیه السلام و شیعیان سخت در فشار دشمنان قرار داشتند تا آن روزی که حضرت جواد علیه السلام پا به دنیا گذاشت و با نور وجودش به تمام سم پاشیها و تبلیغها خاتمه داد، و پیش بینیهای پدر بزرگوارش نیز به وقوع پیوست، و موضع امام هشتم علیه السلام و شیعیان که از این نظر در تنگنا بودند، تقویت گردید و وجهه تشیع بالا رفت.» از روی جهت امام جواد علیه السلام معروف شدن به مولود با برکت

«فرزند از زبان پدر»

در خانواده امام هشتم علیه السلام ، و محافل شیعیان، از حضرت جواد علیه السلام به عنوان مولودی با برکت یاد می شد و این شهرت نیز ریشه در کلام خود امام هشتم علیه السلام دارد که بارها این مسئله را یادآوری نموده اند که به نمونه هایی اشاره می شود:

1. «ابویحیای صنعانی» می گوید: روزی در محضر امام رضا علیه السلام بودم، فرزندش ابوجعفر را که خردسال بود آوردند: حضرت فرمود: «هذَا الْمَوْلُودُ الَّذی لَمْ یُولَدْ مُوْلُودٌ اَعْظَمُ بَرَکَةً عَلی شیعَتِنا مِنْهُ
این مولودی است که با برکت تر از او برای شیعیان ما زاده نشده است.»1. 

2. «ابن اسباط» و «عبّاد بن اسماعیل» می گویند: خدمت امام رضا علیه السلام بودیم که ابوجعفر امام جواد علیه السلام را آوردند، عرض کردیم: این همان مولود پر خیر و برکت است؟ حضرت فرمود: «بله! این همان مولودی است که در اسلام با برکت تر از او زاده نشده است.»2.

منابع

1. اصول کافی، ج1، ص321؛ الارشاد، شیخ مفید، ص319
2.بحارالانوار، ج50، ص20.

 هم حکیم بود هم مرد عمل، هم شمشیر زن جنگجو بود هم پارسا بود هم خدا شناس. او رب النوع  عشق بود 

دکتر علی شریعتی امام علی علیه السلام را به زیبایی توصیف می کند. مردی که در جلوه های متفاوت کامل ظاهر می شود.

علی را گاه شمشیر زن قهرمان جنگ میبینی یا که یك سیاستمدار پرتلاش حساس در شهر. گاه در کسوت پدر دلسوز ، همسری مهربان و بسیار دقیق و یك انسان زندگی جلوه گر می شود، گاه هم تاریخ روایت می کند تنها  نیمه‌ های شب شب‌،  در نخلستانهای اطراف مدینه دور از چشم همگان  نه كسی بببیند و نه کسی بشوند و بعد سر در حلقوم چاه فرو برده  و آه سر می دهد.!

علي ، رب النوع  تمام عظمت ها، قداست ها ، زيبايي ها و احساس هاي مطلق است. ازآن گونه مطلق هايي كه بشر همواره دغدغه ديدن و پرستيدنش را داشته ، وهرگز نبوده ، ومعتقد شده كه ممكن نيست دركالبد يك انسان تحقق پيدا كند ، و ناچار ، مي ساخته است.

وقتی سخن می گفت، سه بار تکرار می کرد تا آنها که کُند ذهن هستند و در دفعه اول نمی فهمند، بفهمند. طوری سخن می گفت که می شد کلماتش را شمرد. 

امام باقر علیه السلام فرمود:  چون مرگ پدرم علی‌بن‌الحسین (علیه السلام)  فرارسید مرا به خود چسبانید و گفت ای فرزند تو را وصیت می‌کنم به آنچه پدرم هنگام مرگ وصیت کرده او نیز پدران خود شنیده بود که:  بترس از ستم کردن بر کسی که جز خداوند یاور و پناهی ندارد. 

سیره قرآنی حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) در همسر گزینی ، تشکیل خانوده ، تربیت فرزند و رشد اهل خانه و خانواده به سوی تعالی و کمالات عالیه الهی حکایت‌گر این دیدگاه و تفکر ماندگار است.
یکی از برخورد و رفتارهای امام حسین با همسران خود دراین نقل قول جابر از امام باقر(علیه السلام) دانست.
 ایشان نقل می کنند که روزی عدّه ای بر امام حسین(علیه السلام) وارد شدند؛ ناگاه فرش های گران قیمت و پشتی های فاخر و زیبا را در منزل آن حضرت مشاهده نمودند. عرض کردند: ای فرزند رسول خدا! ما در منزل شما وسایل و چیزهایی مشاهده می کنیم که ناخوشایند ماست (وجود این وسایل در منزل شما را، مناسب نمی‌دانیم!) حضرت فرمود: 《إنّا نَتَزَوّجُ النِّساءَ فَنُعطیهِنَّ مُهُورَهُنَّ فَیَشتَرینَ بِها ما شِئنَ، لَیسَ لَنا فیهِ شی ءٌ.؛ما در ازدواج، مهریه زنان را پرداخت می کنیم و آنها هر چه دوست داشتند، برای خود خریداری می کنند. هیچ یک از وسایلی که مشاهده نمودید، از آنِ ما نیست.》
 در روایتی دیگر از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که امام حسین(علیه السلام) برای فرزندان و همسران خود زیورآلات از نوع طلا و نقره تهیه کرده و می خواست که خود را با این زیورآلات بیارایند.
این دو روایت نمونه ای از توجه امام حسین (علیه السلام) به خواسته های همسر و اهل خانه خود است که باید الگویی برای ما باشد.
 البته نکته مهم این است که همانطور که در روایت اول مشاهده می شود، اعتدال در امور، ساده زیستی و صرفه جویی باید در کار باشد- یعنی همسران در حد مهریه خود می توانند خرج کنند.
از نگاه امام حسین (علیه السلام) خانواده بستری برای تقوا و پرهیز از گناهان و دست یابی به محبت و مودت و آرامش است ومعتقد هستند محلی برای تربیت فرزندانی سالم و صالح

عالم همه در طواف عشق است و دایره دار این طواف، حسین است.

این‌جا در کربلا در سرچشمه جاذبه‌ای که عالم را بر محور عشق نظام داده‌است،

شیطان اکنون در گیرودار آخرین نبرد خویش با سپاه عشق است

و امروز در کربلاست که شمشیر شیطان از خون شکست میخورد؛ از خون عاشق، خون شهید.‌

خوی محمدی

 1- از بیماران عیادت می کرد اگرچه در دور افتاده ترین نقطه مدینه بودند

 2- مزاح می کرد اما به بهانه خنداندن حرف لغو و باطل نمی زد

 3- به عهد و پیمانش  بسیار وفادار بود و در امور بسیار مشورت می‌کرد

 4- سکوت می‌کرد تا نیاز  نمی‌شد لب به سخن نمی گشود

5- هموار صبر او بر خشمش  سبقت می گرفت

 6- هنگام‌غذا هرچه حاضر می کردند میل می فرمود

 7-هرگز دو نوع غذا با هم میل نمی کرد

 8- بسیار با حیا بود

9- بسیار صله رحم به جا می‌آورد

 10- تا گرسنه می شد غذا میل نمی کرد و قبل از سیر شدن از غذا دست می‌کشید

حسین از خود می گوید 

خلیفه بر منبر خطبه می خواند. او به بالای منبر می رود؛ خطاب به خلیفه می گوید: از منبر پدرم پایین بیا و بر منبر پدرت بنشین! خلیفه پاسخ می دهد: پدرم منبری نداشت.حسین (علیه السلام) خود روایت می کند که : خلیفه مرا نزد خود خواند و روی منبر نشاند. پرسید. چه کسی اینها را به تو یاد داده است؟ گفتم: هیچ کس. 

خلیفه اعتراف می کند که حتی موی سر خود را پس از خدا از حسین و خاندانش دارد. 

اما این اعتراف کجا و بر مسند خلافت نشستن کجااااا؟؟؟؟  (1) ,(2)

آبرویِ نَدار

مردى از انصار  خدمت امام حسين عليه السلام رسيد و از او در خواست كمك كرد.
امام عليه السلام فرمود: برادر انصارى! آبروى خود را با درخواست حضورى حفظ كن و حاجتت را در نامه اى بنويس من ان شاء اللّه به آن عمل خواهم كرد به گونه اى كه شاد گردى .
آن مرد هم در نامه نوشت : اباعبداللّه ! فلان شخص پانصد دينار از من طلبكار است و بر گرفتن آن اصرار مى ورزد، به او بگو به من مهلتى بدهد.
امام علیه السلام نامه راخواند به منزل رفت و كيسه اى آورد كه هزار دينار در آن بود همه را به مرد فقير داد و فرمود: با پانصد دينار آن وام خود را بپردازد و باپانصد دينار ديگر زندگى خود را اداره كن و جز از يكى از اين سه كس درخواستن نكن : «مرد ديندارياصاحب مروت و يا اصيل و خانواده دار، زيرا انسان ديندار بهنگام درخواست ديگران با كمك به آنها ديتش راحفظ مى كند و انسان با مروت بخاطر مروتى كه دارد از كمك نكردن شرم دارد، و انسان اصيل مى داند كه تو با درخواستى كه كردى از آبروى خود مايه گذاردى و با آن برآوردن حاجتت آبروى تو را حفظ مى كند» (3)

پ. ن

1- برگرفته از روایت صحیح عبید بن حنین از امام حسیت(علیه السلام) قَالَ : صَعِدتُ المِنْبَرَ إِلَى عُمَرَ فَقُلْتُ: انزِلْ عَنْ مِنْبَرِ أَبِی، وَاذْهَبْ إِلَى مِنْبَرِ أَبِیْکَ. فَقَالَ: إِنَّ أَبِی لَمْ یَکُنْ لَهُ مِنْبَرٌ ! فَأَقْعَدَنِی مَعَهُ، فَلَمَّا نَزَلَ، قَالَ: أَیْ بُنَیَّ! مَنْ علَّمَکَ هَذَا ؟ قُلْتُ: مَا عَلَّمَنِیْهِ أَحَدٌ. قَالَ: أَیْ بُنَیَّ! وَهَلْ أَنْبتَ عَلَى رُؤُوْسِنَا الشَّعْرَ إِلاَّ اللهُ ثُمَّ أَنْتُم. وَوَضَعَ یَدَهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَقَالَ: أَیْ بُنَیَّ! لَوْ جَعَلْتَ تَأْتِینَا وَتَغْشَانَا

2- خلیفه منظور: خلیفه دوم عمر بن خطاب

3- برگرفته از: تحت العقول